Ξένιος Μαγγίνας Α μέρος

το αίσθημα της φιλοξενίας ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένο στην Ελλάδα από τούς αρχαίους χρόνους.Από τη στιγμή μαλιστα που ο θεός Ζεύς -έπειτα από συστάσεις των τότε επικοινωνιολόγων-απέκτησε το προσωνύμιο Ξένιος Ζεύς,το γράμμα Ξ αποκτά και αυτό ιδιαίτερη σημειολογική βαρύτητα.Ετσι, όταν ο Μενέλαος φιλοξενούσε τον Πάρι και εκείνος
ξέσκιζε την Ελένη προέκυψε και το ρήμα ξενοπηδάω,δηλαδή,ο ξενιζόμενος(από τον Μενέλαο) Πάρις πηδούσε τη ξένη γυναίκα(του Μενέλαου).
Ακολούθως στο Τρωικό πόλεμο ο Αχιλέας ξεκόλιαζε τον Πάτροκλο όταν τον φιλοξενούσε στη σκηνή του.

Σε νεώτερους χρόνους, τον 4 π.χ αιώνα το γράμμα ξ εμφανίζεται να συνδέεται με τούς Ινδους ,το Κορωπί και όπως πάντα με τη φιλοξενία.Ως γνωστόν στίς τάξεις του στρατού του
Μ.Αλεξάνδρου υπηρετούσαν πολλοί ξένοι μεταξύ των οποίων και Ινδοί.Οταν ξεκίνησε η κάθοδος των μυρίων υπό τον Ξενοφώντα ακολούθησαν και αρκετοί Ινδοί προκειμένου
να γνωρίσουν την Ελληνική φιλοξενία για την οποία τόσα πολλά είχαν ακούσει!!
Μάλιστα οι πρώτοι Ινδοί φιλοξενήθηκαν στην Αττική στον δήμο Κρωπίας(σημερινό Κορωπί)